Yvonne: “We waren in het begin een stel ‘enthousiaste honden'”
Voedselbank de Bilt bestaat 10 jaar
In aanloop naar het 10-jarig bestaan van onze voedselbank, zomer 2021, vertellen een paar vrijwilligers hun verhaal. Dat zijn medewerkers die bij de voedselbank werkten toen die als uitgiftepunt van Voedselbank Zeist begon. Hiermee wordt de geschiedenis van Voedselbank de Bilt vanuit een persoonlijk verhaal verteld. Dit keer: Yvonne!
Even terug op de Molenkamp
Het gesprek vindt plaats in augustus 2020 in de voedselbank aan de Molenkamp. Yvonne is een paar maanden geleden, na 10 jaar, gestopt met haar werk bij onze voedselbank. We lopen rond, zien dat er niet veel veranderd is, behalve de nieuwe koel- en vriesinstallaties in het magazijn, die kort na haar vertrek aangeschaft konden worden. Ze vindt ze fantastisch.
Yvonne wil graag meewerken, maar wil ook wat afstand tussen privé en werkzaamheden. We spreken daarom af om haar achternaam niet te noemen en geen foto te plaatsen bij dit portret.
Twente
Yvonne is in 1958 geboren in Twente, als jongste in een groot gezin. Dat ze voor de zorg zou gaan kiezen leek logisch, ze was als kind spelend al aan het zorgen. Ze was 17 jaar en 7 maanden toen ze uit Twente vertrok om in Hilversum de opleiding verpleegkundige te gaan volgen. In 1979 kwam ze in de geestelijke gezondheidszorg te werken in de regio Utrecht.
Waarom de Bilt?
Fietsend door de omgeving leek haar de Bilt een leuke woonplaats. Op prettige afstand van het werk, maar wel te fietsen. Ze woont hier nu al jaren met haar gezin. Doordat ze parttime werkt, heeft ze altijd tijd gehad voor andere bezigheden. Zo was ze op de basisschool van haar dochter actief in de moestuin en bibliotheek.
Tijd over
Haar dochter ging naar de middelbare school en had aangegeven dat het leuk was haar moeder in de buurt te hebben gehad op de basisschool, maar dat dat op de middelbare school niet meer hoefde. Daarnaast viel de zorg voor haar schoonouders weg. Er was ruimte gekomen voor iets nieuws.
Mensen gevraagd voor een voedselbank in de Bilt
In 2010 las ze in een Biltse krant een advertentie waarin vrijwilligers werden gezocht voor een voedselbank. Ze was nieuwsgierig: wat is de voedselbank precies? Bovendien was ze al bewust bezig met het tegengaan van voedselverspilling.
Het begin: “enthousiaste honden”
Het werk gaf haar energie. “We waren in het begin een stel “enthousiaste honden”. Ze pakten alles aan, klusten in de voedselbank om het gezellig te maken, ook haar man en dochter klusten soms mee.
Informatie geven, mee eten in het buurthuis
Altijd en overal werd informatie gegeven over de voedselbank. Ze ging bijvoorbeeld samen met coördinator Carin regelmatig mee-eten in Buurthuis ‘t Hoekie, waar mensen maandelijks aan konden schuiven voor een maaltijd. Maar ook op andere plaatsen praatte ze over de voedselbank, om er bekendheid aan te geven.
Waardoor komt het dat mensen voedselhulp nodig hebben?
Bijvoorbeeld door financiële problemen door ontslag, scheiding of ziekte. Toen de huizenmarkt instortte in 2008 stonden veel huizen “onder water”, dat betekent dat de hypotheek hoger was dan de waarde van het huis. Als het huis verkocht moest worden, bleven mensen met een restschuld zitten.
De maatschappij bijbenen
We praten over karakters, over draaglast en draagkracht en pech of geluk hebben in het leven. Sommige mensen kunnen de maatschappij niet goed bijbenen, of hebben minder begeleiding gekregen door bezuinigingen. Ook in de zorg ziet ze verschillen. Als je het levensverhaal van een persoon leest, zie je soms dat het vanaf de geboorte al moeilijk gaat. Van alle mensen die hulp krijgen, is er een kleine minderheid die zich de zorg of hulp laat aanleunen.
Tijdelijk
Voedselhulp is tijdelijk, de meeste afnemers hebben een overbruggingsperiode voedselhulp nodig en kunnen daarna weer zelfstandig verder. In de situatie van schuldhulpverlening blijven mensen drie jaar afnemer, dat is de duur van de schuldhulpverlening. Daarna zijn ze uit de schulden en gaan ze weer zelfstandig verder.
Hoe kijk je naar het feit dat de voedselbanken er zijn?
“Goed dat ze er zijn. Er is overdaad aan voedsel en dat kan gebruikt worden voor voedselhulp. Tegelijkertijd moeten we alert blijven dat we mensen niet afhankelijk maken”.
Hoe ga je om met vooroordelen?
Door uitleg te geven. Er is wel eens onbegrip. Mensen zeggen “ja maar ze rijdt in een auto”. Dat kan. Die auto kan nodig zijn voor werk of in verband met gezondheid.
Hoe kijk je terug op je voedselbankjaren?
“Leuk. Het was goed. Het heeft me energie gegeven.”